χεκελόφωνο

το, Ν

μουσ. ξύλινο πνευστό όργανο, με διπλό γλωσσίδι, που μοιάζει με το βαρύτονο όμποε.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. hechelphone].